Ik beken. Ik heb niks anders gedaan dan eten toen ik in Londen was.
Hoe kon ik ook anders! Mijn mama en ik, da’s een match made in heaven om nieuwe plekje te ontdekken in een stad die we eigenlijk al kennen. Ons tripje Londen in twee woorden? Champagne & oysters, baby. 
(Oké, het zijn er drie maar je weet wel.)

De verrassing

Eerst moest ik natuurlijk aan mijn mamsie vertellen dat we naar Londen gingen, samen… Ik had alles mooi voorbereid en als verjaardagscadeau verpakt: reisgids, Oyster cards, hotelreservatie, treintickets én een boek met historische foto’s van het Natural History Museum.
Zoals ik wel al had verwacht: mijn lieve mama had helemaal niet door waarom ze een reisgids van Londen kreeg. En metrokaarten. Of een boek over het dinomuseum. En plots… BAM: “Oh, gaan we naar Londen? Wij samen?”

Het plan

Het plan was om onze inner geek de vrije loop te laten tijdens een dagje in het Natural History Museum. Prachtige inkomhal, dinosaurussen… Wat heb je nog meer nodig? Helaas is is het museum volop in renovatie en wordt de beroemde diplodocus – Dippy voor de vrienden – vervangen door een walvisskelet. Outrageous, vinden Londoners – en wij ook! Heel toevallig vond ik een klein (maar fijn!) hotel vlakbij het museum: The Grange Strathmore. Wist ik veel dat dit net een enorm fancy buurt was… In South Kensington kan je een glimps opvangen van het oude, statige Londen waar je meteen aan denkt als je “chique Engelse buurt” hoort. Vergeet Notting Hill, wij droomden weg bij het zien van de witte rijhuizen met prachtig gelakte voordeuren en netjes onderhouden tuintjes!
De andere anderhalve dag (yes, het waren er waar twee) liet ik volledig vrij aan mijn mama. Drie keer raden wat er al meteen op de planning stond: eten, eten, eten. This woman, I swear
Laat ons zeggen dat ik het van geen vreemde heb, mijn liefde voor eten.

V.l.n.r.: The Wright Brothers, Harrods, The Oystermen

Het eten

Ik had gepland om te gaan ontbijten bij La Fromagerie, tot we ingecheckt waren in het hotel en de buurt liever wouden verkennen dan meteen weer de metro in te duiken. Onze eerste stop, zondagmiddag, was een ware ontdekking: The Oystermen bar. Heel toevallig net om de hoek en gezellig zitten! Ik raad je aan om alles op de kaart te proberen. Ja, alles. Wij kozen voor een assortiment oesters, gevolgd door een tafeltje vol artisjokharten, bresaola, gerookt lamsvlees, Engelse camembert en spicy krab uit de oven. We hadden met veel plezier de hele keuken leeggeroofd, maar er stond ons nog een lange (culinaire) dag te wachten.
Diezelfde avond – na een frisse wandeling langs de Thames – trokken we naar Borough Market, één van mijn moeder’s favorieten. Helaas waren we te laat om de markt in vol ornaat bezig te zien, maar gelukkig konden we onze honger stillen bij The Wright Brothers. Om het kort te houden: oesters, oesters, champagne en oesters. Oh ja, en een heerlijk gebakken visje met frisse sla – lovely!
We eindigden… In Harrods.
Ah, Harrods. Waar begin ik zelfs… Verdwalen (letterlijk, like, for real) tussen de verschrikkelijk mooie interieurs of in zwijm vallen in de food court? Ik kan ze in ieder geval allebei afvinken. Oesters (ja, weeral, don’t judge us), kaas, charcuterie, cupcakes, muffins, hummus, falafel, sushi, vers gebakken groenten, sapjes, …

Ik zei Londen al rollend adieu.