HélèneBegin dit jaar besloten mijn broer en ik samen op reis te gaan. Voor de eerste keer, zonder ouder, met vriendin. De zijne – gezellig met z’n drietjes. Het enige obstakel dat we eerst moesten overwinnen: een bestemming vinden.
Ik hoor je denken: “Da’s toch écht wel een luxeprobleem hé.”
Ja, volledig mee akkoord, maar daarom niet minder een probleem. Zie je, mijn broer (en zijn vriendin) heeft vrijwel heel de wereld al gezien en ik had geen enorm reisbudget dit jaar. Tel daarbij op dat meneer erop stond om ergens naartoe te reizen dat hem onbekend was en Europa nog weinig geheimen voor hem had… zijn we na lang vijven en zessen op Malta geland.
Ik zette één stap buiten de luchthaven en wist meteen: dit was geen goede beslissing. Stralende zon, geen wolkje aan de lucht, meer dan 30°C.
Moet je weten, ik ben absolúút geen zonneklopper. Integendeel, Sneeuwwitje kan er nog een puntje aan zuigen. Geef mij maar een frisse, knisperige lentedag met een frêle zonnetje.
Helaas was er geen (onmiddellijke) terugkeer mogelijk, dus besloot ik er het beste van te maken. En wat had je verwacht: het viel uiteindelijk best mee!
Ik ontdekte enkel mijn diepgewortelde thalassofobie midden op een cruiseschip.
